- girdəgöz(lü)
- sif. Gözləri girdə olan. Girdəgözlü uşaq. – . . Balacaboy, girdəgöz, dörd-beş yaşlı oğlan boğazını uzadıb kəkələdi: – Qağasıdır. M. İ..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
girdəsifət(li) — sif. Sifəti girdə və kök olan. Girdəsifət oğlan. Girdəsifətli qadın. – İmran girdəsifət, alagöz, güləşqabaq, gözəl bir uşaq idi. M. C.. Sürücü qaragöz, qaraqaş, qırmızı, girdəsifət, sağlam bir cavan idi. S. Vəliyev. Tofiq isə, əksinə, alçaqboylu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
piyaləgöz(lü) — sif. Gözləri iri və girdə. Piyaləgöz qız. – Biri qara dedi, biri alagöz; Bu, ceyrangöz dedi, o, piyaləgöz. R. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gilənar — is. 1. Bax albalı. Hər evin həyətində . . gilənar ağacları . . var. İ. Ə.. 2. məc. Qara, girdə göz haqqında. Gilənar gözlü qız hamıya gülümsəyən gözlərini oynatdı. M. İ … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cılız — I (Bakı, İsmayıllı, Kürdəmir, Qazax, Masallı, Ordubad, Tovuz) arıq. – Cılız adam quvvasız olar (Qazax); – Nə cılız uşağdı (İsmayıllı); – Sufayı uşaxdı, hayıf cıqqana cılızdı (Kürdəmir); – Ay qız, tay bu giyəvi: az tə:riflə, görmüşəm dayna, bir… … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
göyçək — sif. Gözəl, qəşəng. Göyçək qız. Göyçək gəlin. – Şah cavan və göyçək oğlan idi. M. F. A.. <Asya:> Batmış nə göyçək oğlandır. Ü. H.. Nərminə göyçək idi. Qaraxallı, girdə çəhrayı sifətindən təbəssüm əskik olmazdı. B. Bayramov. // İs. mənasında … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qabaq — 1. is. 1. bot. Qarpız, qovun və xiyar cinsindən, yerə yayılan iriyarpaqlı bir bitkinin uzunsov, ya girdə, sarımtıl və ya yaşıl meyvəsi; balqabaq, kudu. Qabaq tağı şamama verməz. (Ata. sözü). 2. məc. dan. Dadsız, tamsız qovun, qarpız və s.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
lö’lö’ — ə. 1) inci, dürr; 2) m. gözəlin diş(lər)i. Lö’löi qəltan girdə, yumru inci; lö’löi xoşab iri, parlaq inci; lö’löi lə’la (d parlaq inci … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
damcı — is. 1. Su və bu kimi mayelərin girdə şəklə düşmüş ayrıca kiçik hissəciyi. Su damcısı. Tər damcıları. – Sıçrayarkən işıldayır damcılar; San saçılar mirvaridlər, incilər. A. S.. Damcılar günün qabağında almaz kimi parıldayırdı. A. D.. 2. tib.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
panoram(a) — <yun. pan – hamı və horama – görünüş> 1. Yuxarıdan işıq düşən girdə binanın divarlarında çəkilmiş iri şəkil; məkan sənəti növlərindən biri. Panoramanın ən yaxşı nümunələri. Panorama tamaşaçıda real məkan illüziyası əmələ gətirir. 2. Adətən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ət — is. 1. Canlıların bədənində sümüklə dəri arasındakı maddə; əzələ toxumalarının adi adı. // Heyvan və insan bədəninin yumşaq hissəsi. Əti sümükdən ayırmaq. 2. Kəsilmiş heyvan bədəninin xörəyə işlənən qismi. Qoyun əti. Toyuq əti. Mal əti. Bişmiş ət … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti